Dear God, make me a bird

“Dear God, make me a bird. So I can fly far. Far, far away from here.”

- Hanna Hall as Young Jenny Curran in Forrest Gump (1994)

Πλησιάζοντας οι μέρες για τα Χριστούγεννα, παρατηρώ τη διάθεση των ανθρώπων γύρω μου να αλλάζει. Μικρά και μεγάλα παιδιά αρχίζουν να μετρούν αντίστροφα το χρόνο, περιμένοντας κάτι νέο, όμορφο, ξεχωριστό. Τη νέα χρονιά. 

Και τα παιδιά, που εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμα στον Άγιο Βασίλη, πιάνουν για άλλη μια φορά τα καλοξυσμένα μολύβια τους και με τα ωραιότερά τους γράμματα ζητάνε από τον αγαπημένο τους Άγιο τα δώρα που επιθυμούν...

Όλα γίνονται πιο όμορφα τα Χριστούγεννα. Όλα μπορούν να γίνουν τα Χριστούγεννα, γι' αυτούς που πιστεύουν στη μαγική τους ατμόσφαιρα... Ακόμα και η επιθυμία ενός κοριτσιού να γίνει πουλί και να πετάξει ψηλά, φτάνοντας σε μια χώρα πολύ πολύ μακριά από εδώ που βρίσκεται... 

Με αφορμή λοιπόν τα λόγια ενός άλλου κοριτσιού, τα οποία έφτασαν σήμερα στα αυτιά μου τυχαία και μου θύμισαν την ταινία του Forrest Gump, εγκαινιάζω κι εγώ με αυτήν την ανάρτηση τη δική μου μαγική ατμόσφαιρα σκέψεων που αρχίζω να μοιράζομαι... γιατί απλά... έχω μια σκέψη...

                                                                                                                                   Ε.Ψ.