Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι...

«Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι,
 όταν είναι ευτυχισμένοι».
Λέων Τολστόι


"Πότε είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι;"
-Όταν χαμογελούν, μου απάντησε μια φωνή.
-Όταν κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, απάντησε μια άλλη.
-Όταν είναι υγιείς, ψιθύρισε μια ασθενική φωνή.
-Όταν μπορούν να δημιουργούν, ήρθε μια άλλη απάντηση.
-Όταν δεν είναι μόνοι, άκουσα την επόμενη φωνή.
-Όταν αγαπούν και τους αγαπούν, ακολούθησε μια ακόμα.
-Όταν τους αποδέχονται, αποκρίθηκε μια άλλη.
-Όταν δεν το ξέρουν, απάντησε άλλη μία....
-Όταν, όταν, όταν...

Ήρθαν κι άλλες πολλές απαντήσεις... Κι άλλες φωνές...
Άλλες συμφωνούσαν. Άλλες διαφωνούσαν.
Άλλες έμεναν βουβές, άλλες σκέφτονταν για λίγο. 
Άλλες δεν μπορούσαν να αποφασίσουν...
Άλλες δεν ήξεραν να απαντήσουν...
Άλλες δεν ακούγονταν ευτυχισμένες....
Άλλες έμοιαζαν σίγουρες...

-Όταν βρουν αυτό που ψάχνουν, ακούστηκε μια αποφασισμένη, δυνατή φωνή.
-Και τι ψάχνουν οι άνθρωποι; ρώτησα.
-Την ολοκλήρωση, συνέχισε η φωνή με βεβαιότητα.
-Και πότε είναι ολοκληρωμένοι οι άνθρωποι;
-Όταν...
Ακολούθησε σιωπή. Καμία άλλη φωνή δεν αποκρίθηκε.  
Και τότε είχα την απάντηση.

*Ανάρτηση με αφορμή συζήτηση που μοιράστηκαν μαζί μου.
                                                                                                                                                                                 Ε.Ψ.