Χιόνι, χιόνι, χιόνι!

Τελικά θαυμάζω το χιόνι...
...Γιατί μπορεί τόσο εύκολα, τόσο ξαφνικά και τόσο γρήγορα
να φτιάχνει μια κυριολεκτικά άσπρη μέρα.
...Γιατί μπορεί τόσο απλά και τόσο αθόρυβα να κυριαρχεί στο τοπίο.
...Γιατί δημιουργεί ένα υπέροχο σκηνικό και κάνει πολλούς, αν όχι όλους μας,
να βγούμε έξω και να το καμαρώσουμε.
...Γιατί μας κάνει φωτογράφους, καθώς τρέχουμε να το βγάλουμε φωτογραφία,
για να το κρατήσουμε στη μνήμη πριν χαθεί
για να πιστέψουμε ότι είναι αληθινό.
Χιόνι, χιόνι, χιόνι!
Μια μικρή λέξη, ένα σπάνιο -για μας που δεν το έχουμε συνηθίσει- καιρικό φαινόμενο
που έχει τόση δύναμη να μεταμορφώνει.
Να μεταμορφώνει τοπία αλλά και ανθρώπους.
Και να κερδίζει εντυπώσεις.
Θαυμάζω το χιόνι...
...Γιατί κάνει ανθρώπους όλων των ηλικιών μικρά παιδιά.
...Γιατί για χάρη του αγνοούμε το κρύο και στεκόμαστε να το θαυμάσουμε, ξεχνώντας το χρόνο.
...Γιατί μας γαληνεύει μπροστά σ' αυτό το ειρηνικό του λευκό.
Χιόνι, χιόνι, χιόνι!
Κάτι τόσο μικρό που έχει τόση δύναμη.
Τόση δύναμη για να σκεπάζει καθετί άσχημο
και του δίνει από τη δική του ομορφιά,
με έναν αλλιώτικα μαγικό τρόπο.
Θαυμάζω το χιόνι...
...Γιατί αναδεικνύει τα πάντα, κάνοντάς τα μέρος ενός μοναδικού έργου τέχνης,
καθώς συνθέτει ένα δικό του χειμωνιάτικο πίνακα ζωγραφικής.
Θαυμάζω το χιόνι.
Θαυμάζω αυτήν την πασπαλισμένη στα λευκά σημερινή μέρα!!

                                                                                                                         Ε.Ψ.