tag:blogger.com,1999:blog-15996955955012354482023-11-15T22:43:08.796-08:00Έχω μια σκέψηExomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.comBlogger128125tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-28041998711130607042023-02-15T13:18:00.005-08:002023-02-15T13:18:48.185-08:00Μάσκες και μασκαράδες μιας άλλης εποχής<div class="separator"><p style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" title="Τίτλος"> <img class="the-image" src="https://opyrros.files.wordpress.com/2012/01/cf86cf89cf84cebf-ceb1cf80cebfcebacf81ceb9ceb5cf82.jpg" /></p></div><p> </p><p title="Τίτλος">Μέρες Αποκριάς. Στολές πολύχρωμες για κάθε γούστο και ηλικία, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, γεμίζουν τα βλέμματα όσων τις κοιτάζουν. Η μία στολή κρεμασμένη πλάι στην άλλη στις βιτρίνες των καταστημάτων, μοιάζουν να καμαρώνουν και να επιδεικνύουν τη χάρη τους, καθώς περιμένουν να αγοραστούν από τους υποψήφιους μασκαράδες και καρναβαλιστές. Ποια στολή θα εντυπωσιάσει περισσότερο; Ποια θα ταιριάξει καλύτερα σε ό,τι επιθυμούμε να αναδείξουμε αυτές τις αποκριάτικες μέρες; Οι επιλογές πολλές και οι λύσεις εύκολες. Μία συχνά και δύο στολές αποτελούν επιλογές για να μασκαρευτούμε άμεσα και γρήγορα, χωρίς κόπο και προσωπική προσπάθεια στην κατασκευή της αποκριάτικης στολής.<br /></p><p title="Κείμενο (1)">Ωστόσο, εν όψει των ημερών και παρατηρώντας τις στολές που μας περιτριγυρίζουν τούτες τις μέρες, κάποιοι θυμούνται ακόμα τους αυτοσχέδιους μασκαράδες, που γύριζαν με τις χειροποίητες στολές ή, καλύτερα, με τις μεταμφιέσεις τους. Δεν είχαν στολές. Ντύνονταν με
ό,τι βρισκόταν πρόχειρο και εύκαιρο στα σπίτια εκείνης της εποχής, μερικές δεκαετίες πριν. Παλιά ρούχα, μαντίλια,
τσεμπέρια, ό,τι υπήρχε και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μια πετυχημένη μεταμφίεση μεταμορφωνόταν με τη βοήθεια της φαντασίας σε στολή. Τότε τίποτα δεν ήταν αγορασμένο. Κι η φαντασία ήταν ελεύθερη να δημιουργήσει, να κάνει τους πιο περίεργους αυτοσχεδιασμούς. Μα και τους πιο απλούς. Αντρες ντύνονταν με
γυναικεία ρούχα και γυναίκες με αντρικά. </p><p title="Κείμενο (1)">Τους μασκαράδες τους ενδιέφερε κυρίως να
καλύψουν το πρόσωπο, καθώς η μάσκα προσέφερε προφύλαξη, ανωνυμία και ευκαιρία για πειράγματα κι αστεία στη βόλτα στις γειτονιές. Παρέες παρέες μαζεύονταν και όλοι χαρούμενοι και ευδιάθετοι αλληλοπειράζονταν και χαίρονταν την Αποκριά. Οι πιο αθυρόστομοι έλεγαν χωρίς παρεξηγήσεις στίχους σατιρικούς και τραγουδούσαν γελώντας.</p><p title="Κείμενο (1)">Κι όσοι δεν ντύνονταν μασκαράδες έσπαγαν το κεφάλι τους να μαντέψουν τα πρόσωπα που κρύβονταν πίσω από τις μάσκες. Και τις περισσότερες φορές καταλάβαιναν τον κάθε μασκαρά από τον σωματότυπο και από τις φιγούρες της παρέας του, στοιχεία που πρόδιδαν την ταυτότητά τους. Οι μάσκες όμως σε κάθε περίπτωση δεν μπορούσαν να κρύψουν ούτε τη χαρά ούτε το αυθόρμητο στοιχείο όλων των εκφράσεων. Κι αν για λίγο, όσο κρατούσε η αποκριάτικη αμφίεση, οι μασκαράδες γίνονταν άλλοι, φαίνεται ότι απολάμβαναν με κάθε τρόπο το νέο χαρακτήρα που υποδύονταν. </p><p>Σήμερα δεν ξέρω αν οι μάσκες φοριούνται με τον ίδιο τρόπο ούτε το πώς οι μασκαράδες επιλέγουν τις στολές τους αυτές τις μέρες τις Αποκριάς. </p><p>Μάσκες, μασκαράδες και οι σκέψεις μιας άλλης εποχής ξεπήδησαν την αποψινή παραμονή Τσικνοπέμπτης, λίγο πριν το βλέμμα αρχίσει να παρατηρεί τους νέους μασκαράδες που θα γιορτάσουν μεταμφιεσμένοι!</p><p>Καλές Απόκριες!<br /></p><p>Ε.Ψ.<br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-37866168067865289382023-02-09T13:22:00.001-08:002023-02-15T13:26:20.710-08:00Μια αυλή που χωρούσε τον κόσμο όλο<p> </p><h1 align="justify" style="text-align: center;">Μια αυλή που χωρούσε τον κόσμο όλο | της Ελένης Ψαραδάκη</h1>
<hr />
<p align="justify"></p><p align="justify"></p><p align="justify"><img alt="" class="aligncenter size-medium wp-image-8843" height="37" src="https://svoura.net/wp-content/uploads/2022/10/85484-300x37.png" width="300" /><img alt="Μια αυλή που χωρούσε τον κόσμο όλο | της Ελένης Ψαραδάκη ..." class="n3VNCb KAlRDb" data-noaft="1" src="https://svoura.net/wp-content/uploads/2023/02/230209651641145616465164165.jpg" style="height: 228.271px; margin: 7.81426px 0px; width: 550px;" /></p>
<p align="justify">Αχ αυτές οι παιδικές αναμνήσεις. Μπορεί ο νους μας να
ξεχνά πρόσφατα γεγονότα, μα τις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων τις
φυλά τόσο καλά που μοιάζουν τόσο οικείες και ζωντανές, λες και ήταν χθες
που ήμασταν παιδιά και τις ζούσαμε ξέγνοιαστα.</p>
<p align="justify">Έτσι και τώρα. Άλλη μια ανάμνηση της τρυφερής εκείνης
παιδικής ηλικίας ξεπηδά από το νου κι έρχεται να γνωριστεί με το παρόν,
φέρνοντάς του πεσκέσι το κουβάρι της φαντασίας, για να ξετυλιχτεί
μπροστά στον ακούραστο τροχό του χρόνου και να αρχίσει να γυρίζει μαζί
του.</p>
<p align="justify">Σαν μια αυλή που χωράει τον κόσμο όλο σε σκέψεις, ο
νους, έφερε απόψε μπροστά μου την εικόνα από μια άλλη αυλή, εκείνη της
ηλικιωμένης γερόντισσας σε ένα μικρό χωριό της επαρχίας του τόπου μου.
Τι ξεχωριστή που ήταν εκείνη η αυλή! Πάντοτε γεμάτη, πλημμυρισμένη από
ανθρώπους μα κυρίως από συναισθήματα. Εκεί, ανάμεσα στα πολύχρωμα,
ευωδιαστά λουλούδια, στις γλάστρες με το βασιλικό και το γιασεμί,
ακούγονταν λογής λογής ιστορίες από ανθρώπους τόσο διαφορετικούς, μα
τόσο δεμένους.</p>
<p align="justify">Ίσα που χωρούσαν τρεις καρέκλες σε εκείνη την αυλή,
μα πάντοτε οι άνθρωποι που κάθονταν σε αυτήν ήταν περισσότεροι. Και
θυμάμαι, σαν να ήταν χθες, εκείνη την καμπουριασμένη από τα γηρατειά
γυναίκα να προσφέρει πρόθυμα τη φιλοξενία της σε όποιον περνούσε από το
σοκάκι και την αυλίτσα της. Ακούραστη υποδεχόταν γνωστούς μα και ξένους
διαβάτες που ήθελαν να ξαποστάσουν για λίγο στην αυλή της.</p>
<p align="justify">Καφές ζεστός και νερό δροσερό για τους μεγάλους και
δυο σουσαμένια, χειροποίητα από την ίδια κουλουράκια να συνοδεύουν τον
καφέ, στο πλάι του λευκού πιάτου. Κι ύστερα θυμάμαι και την αραιωμένη σε
νερό πορτοκαλάδα, που την πρόσφερε μαζί με το κουλουράκι της και με μια
καραμέλα βουτύρου ή με ένα μαύρο σοκολατάκι υγείας, στο χαρακτηριστικό
μπλε περιτύλιγμα, ανάλογα τι είχε κάθε φορά, για να φιλέψει εμάς τους
μικρότερους.</p>
<p align="justify">Ναι, και για εμάς τα παιδιά υπήρχε χώρος σε εκείνη τη
μικρή αυλή, την αυλή που στα μάτια μου φάνταζε τεράστια με τόσα γέλια
και χαρές που χωρούσε.</p>
<p align="justify">Μα πέρασε ο καιρός κι ήρθε η στιγμή που όλα μέσα σε
μια στιγμή σίγησαν. Η καλοσυνάτη γυναίκα έγινε ανάμνηση, η αυλή της
σιώπησε και όλα τα φιλέματα και τα καλωσορίσματα σώθηκαν. Κι ήταν λες
και μίκρυνε ξαφνικά τόσο εκείνη η αυλή που δε χωρούσε πια ούτε τις
ομιλίες, ούτε τη σιωπή.</p>
<p align="justify">Τα λουλούδια έχασαν το άρωμα και το χρώμα τους, λες
κι ο ήλιος δεν τα έλουζε πια με τις ακτίνες του για να τα πλουμίσει.
Ξεθώριαζαν κι εκείνα όπως ξεθώριαζε και η ανάμνησή τους στο νου μου για
χρόνια. Μα σήμερα, η εικόνα της αυλής ήρθε και ζωντάνεψε ξανά, έτσι όπως
ήταν όταν ακόμα έσφυζε από ζωή. Η αγνή φιλοξενία, τα καλοσυνάτα
πρόσωπα, οι απλές μονιασμένες ζωές που μοιράζονταν τις στιγμές φώτισαν
το νου μου. Κι η αυλή που χωρούσε τον κόσμο όλο λούστηκε με φως. Κι έτσι
την κρατώ ακόμα στη μνήμη. Εικόνα ζωντανή ανάμεσα στις αναμνήσεις που ο
νους μου διαλέγει για να θυμάμαι. Ο νους μου, σαν μια αυλή γεμάτη από
σκέψεις που παλεύουν να αντέξουν στο χρόνο.</p>
<p align="justify"><strong>Ελένη Ψαραδάκη (αναδημοσίευση από το svoura.net)<br /></strong></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-92109296285196056112023-01-25T09:26:00.003-08:002023-01-25T09:26:17.142-08:00Ευγενικές χειρονομίες <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP6_LBGw5Y_WJNPl1lj2deW2vr1prBT3_FpcNsInrhHnEoC5_6He3tpC985sThttiNXRp1fc9gDJcUtgyVbGJPrzkrDs10pU9Z6S4p04g1Az8_wwj5s5zTfK3xVKVWY9vvVM5XlElMsP7L5qhn7z4tOjmKctQU69fCrp21RlzEhmE-VzGPG-DK5t5V/s737/jsFNE1hhDBwW2ajO0Nz87W7sqHo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="737" data-original-width="564" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP6_LBGw5Y_WJNPl1lj2deW2vr1prBT3_FpcNsInrhHnEoC5_6He3tpC985sThttiNXRp1fc9gDJcUtgyVbGJPrzkrDs10pU9Z6S4p04g1Az8_wwj5s5zTfK3xVKVWY9vvVM5XlElMsP7L5qhn7z4tOjmKctQU69fCrp21RlzEhmE-VzGPG-DK5t5V/s320/jsFNE1hhDBwW2ajO0Nz87W7sqHo.jpg" width="245" /></a></div><br />Για άλλη μία φορά είχα την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω πόσο εύκολα και απλά μπορούμε να εκφράσουμε μια όμορφη σκέψη. Και με πόσους τρόπους μπορούμε να δώσουμε νόημα σε μία τρυφερή κίνηση , σε μία ευγενική χειρονομία, σε μία ανιδιοτελή προσφορά, σε μία μικρή συμβουλή , σε ένα καλό σκοπό.<p></p><p>Πολλές φορές στην καθημερινότητα ξεχνάμε ότι υπάρχουν σημαντικά χαρακτηριστικά που μας διακρίνουν και μας προσδιορίζουν ως ανθρώπινες υπάρξεις. Χαρακτηριστικά στα οποία θα έπρεπε να δίνουμε βαρύτητα, καθώς είναι εκείνα που αφήνουν πίσω στη μνήμη το αποτύπωμά τους. </p><p>Η αφορμή για να γραφτούν αυτές οι γραμμές ήταν μία ευγενική σκέψη και ένα ειλικρινές ευχαριστώ για τη προσφορά βοήθειας σε έναν συνάνθρωπο, μετά από ένα περιστατικό που συνέβη αναπάντεχα. Έτσι απλά λοιπόν, η σκέψη ενός ανθρώπου που έγινε πράξη και κίνηση ευγενικής χειρονομίας γέννησε όμορφες σκέψεις για την καλοσύνη, την ευγένεια, την αλληλεγγύη, την ηθική και ένα σωρό ακόμα έννοιες που θα ήταν καλό να μας προσδιορίζουν ως είδος. </p><p>Γιατί υπάρχουν αμέτρητοι, απλοί τρόποι να προσφέρουμε με τις πράξεις μας ξεχωριστές στιγμές και αξέχαστες μνήμες.</p><p><br /></p><p>Ε.Ψ.</p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-17430793250081341222022-12-20T11:03:00.003-08:002022-12-20T11:03:27.115-08:00Οι γιορτές είναι μέσα μας<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuN1aX8Q39yUTKwqeaflixSMMASg_ge63fI1fjhkoGKcsMm1sXp86ijfyBpd2TmHzALd6tUK9RlV_fugE7GPsvd3TXim6YyEaizdQnKgT-TYYzJpTS-IshBfWcptpOOk4L7npfzVIpb0PzUE3yxPPV35oe4_t9aN7WBBl_5kD4gCUa3py4u-4yajhV/s4512/IMG_20221220_205111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4512" data-original-width="2346" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuN1aX8Q39yUTKwqeaflixSMMASg_ge63fI1fjhkoGKcsMm1sXp86ijfyBpd2TmHzALd6tUK9RlV_fugE7GPsvd3TXim6YyEaizdQnKgT-TYYzJpTS-IshBfWcptpOOk4L7npfzVIpb0PzUE3yxPPV35oe4_t9aN7WBBl_5kD4gCUa3py4u-4yajhV/s320/IMG_20221220_205111.jpg" width="166" /></a></div><p><br /></p><p><br /></p>Σε μία βόλτα στο κέντρο της πόλης αυτές τις μέρες, είδα ξαφνικά μπροστά μου την πρωτότυπη δημιουργία της φωτογραφίας. Χειροποίητο δέντρο, μια αγνή έκφραση των γιορτών που φτάνουν, μια ιδέα ξεχωριστή που μιλάει βουβά πίσω από το τζάμι της βιτρίνας. <p></p><p>Δέντρο πλεκτό, λευκό, με μικρά φωτάκια να προσθέτουν λίγη ακόμα μαγεία στο χριστουγεννιάτικο παραμύθι της φαντασίας. Δυο χέρια που δημιούργησαν πλέκοντας με ένα λευκό νήμα ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο μα και ένα ταξίδι σκέψης και αναζήτησης στη σημασία των γιορτινών ημερών που πλησιάζουν.</p><p>Ναι. Οι γιορτές βρίσκονται μέσα μας. Είναι ο καθένας μας ξεχωριστά και είναι ό,τι δημιουργεί και εκφράζει τον καθένα. </p><p><br /></p><p>Καλές γιορτές!</p><p><br /></p><p>Ε.Ψ.</p><p><br /></p><p><br /></p><p> </p><p><br /> </p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-56292067655137947662022-12-07T11:55:00.004-08:002022-12-07T11:55:39.552-08:00Ηλιόλουστα χαμόγελα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXPYZ-HCDAfu7EjemCRX3lz7K0jQ_DDujjT61t-Bj9-VgSrGTHZrPddrhMxJvQswb5Vnlkyl62MIg9lRiS2ftrTDEx0d6wKAGtCdhGlAcIDS69VhNaMdhW0-jWnkV5rbV-z2M24IYovhERXjvQW-vi-6JVaNrRWAcIVPlvQDi2XaFgsZKOmZUhI8na/s3856/IMG_20220806_122736.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3856" data-original-width="3446" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXPYZ-HCDAfu7EjemCRX3lz7K0jQ_DDujjT61t-Bj9-VgSrGTHZrPddrhMxJvQswb5Vnlkyl62MIg9lRiS2ftrTDEx0d6wKAGtCdhGlAcIDS69VhNaMdhW0-jWnkV5rbV-z2M24IYovhERXjvQW-vi-6JVaNrRWAcIVPlvQDi2XaFgsZKOmZUhI8na/s320/IMG_20220806_122736.jpg" width="286" /></a></div><br /> Ακόμα κι αν μοιάζει ψεύτικο, είναι στ' αλήθεια τόσο ζωντανό,<p></p><p>καθώς παίζει, λουσμένο στο φως, με τις αχτίνες του ήλιου και με τις σκιές.</p><p>Ακόμα κι αν είναι ζωγραφισμένο, είναι στ'αλήθεια τόσο εκφραστικό,</p><p>καθώς σκορπίζει, αν και σιωπηλό, φωνές ξεγνοιασίας και αθωότητας.</p><p>Εκείνο το μικρό μα, ταυτόχρονα τόσο μεγάλο χαμόγελο,</p><p>είναι στ' αλήθεια μια εικόνα τόσο γεμάτη μέσα στην απλότητά της, </p><p>μια στιγμή μαγική, που έμεινε εκεί, να θυμίζει πως παντού υπάρχει η χαρά κι ελπίδα.</p><p>Ακόμα κι αν βρίσκεται κρυμμένη μέσα σε φυλλωσιές.</p><p> </p><p>Ε.Ψ. <br /></p><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-29482019361719486352022-08-18T20:50:00.003-07:002022-08-18T20:50:37.766-07:00Συνύπαρξη <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzPRw9CxzCxr-5hvTOJVAAbpYYpou2RlYy3vMexmZwhLumIOzrLy_d6KLFS5J1yr7qHfoTGEDOfIjLT5ZFkicxwt1wqFyMJboJnxdV5gMoWLuXPixOxCxNFOd0E02r9Rnl3NUIK4qr5LKNZxZp9tujReg7YUmo6ynvgbUpVoF_ZQ8nA4JHWZW5Nj9z/s4308/IMG_20220819_063639.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4308" data-original-width="2874" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzPRw9CxzCxr-5hvTOJVAAbpYYpou2RlYy3vMexmZwhLumIOzrLy_d6KLFS5J1yr7qHfoTGEDOfIjLT5ZFkicxwt1wqFyMJboJnxdV5gMoWLuXPixOxCxNFOd0E02r9Rnl3NUIK4qr5LKNZxZp9tujReg7YUmo6ynvgbUpVoF_ZQ8nA4JHWZW5Nj9z/w266-h400/IMG_20220819_063639.jpg" width="266" /></a></div><p><br /></p>Παράθυρα κλειστά σε σπίτια ξεχασμένα, μοιάζουν με μάτια σφραγισμένα που αποφεύγουν τον ήλιο.<p></p><p>Όμως η ζωή καρτερά ανάμεσα στα ξύλα και τις πέτρες, βγαίνει από το χώμα και φτάνει να αγγίξει ουρανό, ακολουθώντας επίμονα τις ακτίνες του φωτός και της ύπαρξης. </p><p>Συνύπαρξη αντιθέσεων, με λογής λογής σκέψεις να ξυπνούν μνήμες. Μνήμες που διαβαίνουν στα σοκάκια της σκέψης, όμοιες με περαστικούς που ψάχνουν ρίζες , τις ρίζες του στο παρελθόν και το χρόνο.</p><p><br /></p><p>Ε.Ψ.<br /> </p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-66505972461093814102022-06-02T14:04:00.002-07:002022-06-02T20:21:56.656-07:00Ένα αντίο σε έναν καλό άνθρωπο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSvIf9A40YfeQFKuYXOiWV950WkelRsL9ypJwnWGY5fg2YNrzedYshQ8rqFT9tOtfvy4K0jGUeIE5alpOXcl8ckA5EsDhwepSjz2CFlvaJnsa2KEQoX47Q8PKEDtXnzdmLIMc5JDDJS0L6ao2-Ozt_ni4jCxNKx1RNBAvW2m4DZWp3-giA2Tv87Wv9/s1164/668bda7f820e519ba2332bf5046ff8ad.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1164" data-original-width="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSvIf9A40YfeQFKuYXOiWV950WkelRsL9ypJwnWGY5fg2YNrzedYshQ8rqFT9tOtfvy4K0jGUeIE5alpOXcl8ckA5EsDhwepSjz2CFlvaJnsa2KEQoX47Q8PKEDtXnzdmLIMc5JDDJS0L6ao2-Ozt_ni4jCxNKx1RNBAvW2m4DZWp3-giA2Tv87Wv9/s16000/668bda7f820e519ba2332bf5046ff8ad.jpg" /> </a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> Σήμερα διαπίστωσα, μέσα σε μια στιγμή και για άλλη μια φορά, ότι η ζωή μας κρατιέται από ένα λεπτό νήμα που, ανά πάσα στιγμή και απροειδοποίητα, μπορεί να κοπεί. Συνειδητοποίησα, επίσης, ότι, όταν δεν περιμένεις να δεις κάτι, ακόμα και μπροστά στα μάτια σου αν είναι, δεν πρόκειται να το δεις κι ας περάσει κάτω από τη μύτη σου! Κι έτσι κι έγινε σήμερα. Ένα αγγελτήριο με μια φωτογραφία ήταν μπροστά μου μα δεν το είδα. Το προσπέρασα χωρίς να το διακρίνω, παρά το ευδιάκριτο μέγεθός του. Λες και ασυναίσθητα ήθελα να το απωθήσω από το βλέμμα μου, για να προστατεύσω την ψυχική μου διάθεση από τη στενοχώρια.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Κι όμως! Δεν μπορούμε να αποφύγουμε το αναπόφευκτο, την είδηση που θα φτάσει στα αυτιά και θα κυλήσει από τα μάτια. Ένα αγγελτήριο έρχεται τώρα σαν εικόνα στο νου μου και θυμάμαι ό,τι ανάμνηση είχα από αυτή τη φωτογραφία. Σταματώ στην πιο πρόσφατη, τότε, όταν άνοιξα τα μάτια μετά την ανάνηψη κι άρχισα να επανακτώ τις αισθήσεις μου και να επιστρέφω στη ζωή. Ένας από τους ανθρώπους που συνάντησα τότε και μου ευχήθηκε με χαμόγελο καλή ανάρρωση. Ένας καλός άνθρωπος, χαμογελαστός, εξυπηρετικός, πρόθυμος να βοηθήσει και να σου απλώσει το χέρι.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ένας καλός άνθρωπος, που υπάρχει πλέον σαν ανάμνηση. Σαν μια φιγούρα, πάνω σε έναν καμβά με χρώματα, που θα αρχίσει σιγά σιγά να ξεθωριάζει. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ένα αντίο, συγκίνηση και δυο λόγια. Για έναν άνθρωπο καλό, για μία μνήμη. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ε.Ψ.<br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /> <p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-66965367374193869632022-05-27T10:15:00.005-07:002022-05-27T10:15:24.682-07:00Καλωσόρισμα <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipQT3s0kNYDRnJ-HzmL03mIiyU9gX89KT2qSd8vVyxllwNl5aMnotmtd3L5EVfmED2eCW9ncjJlAIVHbD0R1t6Oa0TPEFm63mJslUNvc_O42ieYA-X-Aq3tI4qMbHt-b8LscZ2OR2cwr8tyd40czH5DiLrfamXwXyXXMS0bs0yOZYYHHzFRZ7lIVU9/s4624/IMG_20220526_171004.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4624" data-original-width="3472" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipQT3s0kNYDRnJ-HzmL03mIiyU9gX89KT2qSd8vVyxllwNl5aMnotmtd3L5EVfmED2eCW9ncjJlAIVHbD0R1t6Oa0TPEFm63mJslUNvc_O42ieYA-X-Aq3tI4qMbHt-b8LscZ2OR2cwr8tyd40czH5DiLrfamXwXyXXMS0bs0yOZYYHHzFRZ7lIVU9/s320/IMG_20220526_171004.jpg" width="240" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Με καλοκαιρινή διάθεση, σε μια ηλιόλουστη μέρα, κάναμε μια βόλτα πλάι στη θάλασσα. Τα βήματά μας δεν άργησαν να φτάσουν μέχρι εκεί, μέχρι εκείνα τα χαλάσματα, που μετρούσαν αντίστροφα την παρουσία τους στο χώρο και το χρόνο.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Τα χαλάσματα εκείνα, λες και μας καλούσαν κοντά τους, είχαν οδηγήσει τα βήματά μας προς μια νέα κατεύθυνση, εξάπτοντας τη φαντασία μας με την άγνωστη ιστορία τους. Ένα κτίριο, σαν από καιρό γερασμένο, αγνάντευε ήρεμο και σιωπηλό το πέλαγος μπροστά του. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Μα, όχι. Τελικά δεν ήταν καθόλου σιωπηλό. Κάπου εκεί, ανάμεσα στους μισογκρεμισμένους τοίχους, που άλλοτε έκλειναν μέσα τους λογιών λογιών ήχους και εικόνες, αρχίζει ξαφνικά να φωνάζει ένα καλωσόρισμα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Δυο λέξεις, γραμμένες καλλιγραφικά με τόνους και μισοξεθωριασμενα χρώματα, καρτερούν νέα ζευγάρια μάτια να διαβάσουν τα έντεκά τους γράμματα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ένα "Καλώς ήλθατε", πλάι σε ένα ζωγραφισμένο κλαδί ελιάς, μας υποδέχεται ευγενικά και φιλόξενα. Κι έτσι απλά, η ζωή επανέρχεται και μας θυμίζει το αίσθημα της φιλοξενίας του τόπου μας, που είναι κρυμμένο σε κάθε γωνιά, που παραμένει άσβεστο μέσα μας. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ε. Ψ.</div><br /></div><br /><p></p><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-70228058282690819902022-05-08T03:35:00.000-07:002022-05-08T03:35:41.963-07:00Μητρότητα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_9Dm-micjPnJN441oyXPUdNxBeqLfDDvTdYNSovilOYxdgRptaoDkLRe7SrM8oa0-pD0875LIc2dqN-of6JDWRPj9HUL3MAngt0b0XDNo9NkGuNfX2yUywLQ6CM_cehd2jIzhiwbng9WM-egAPlRRoc7r4UtkaE_VZOJ8fUDiInwr9gk_migegICm/s380/1312d7060df7764a640e5670d941b702.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="300" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_9Dm-micjPnJN441oyXPUdNxBeqLfDDvTdYNSovilOYxdgRptaoDkLRe7SrM8oa0-pD0875LIc2dqN-of6JDWRPj9HUL3MAngt0b0XDNo9NkGuNfX2yUywLQ6CM_cehd2jIzhiwbng9WM-egAPlRRoc7r4UtkaE_VZOJ8fUDiInwr9gk_migegICm/w316-h400/1312d7060df7764a640e5670d941b702.jpg" width="316" /> </a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ημέρα της μητέρας. Μια γιορτή, μια μέρα το χρόνο αποτελεί ευκαιρία να εκφράσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε καθημερινά, για εκείνα τα μοναδικά πρόσωπα που συντροφεύουν με τον τρόπο τους τις ζωές μας.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> Ημέρα της μητέρας. Μια μέρα που μοιάζει με ωδή σε ένα ρόλο που είναι συνυφασμένος με τη ζωή. Για μια ζωή, για κάθε ζωή. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> Ημέρα της μητέρας. Αμέτρητα λόγια, σκέψεις, εικόνες, όνειρα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ημέρα της μητέρας. Μια αφορμή να μοιραστούμε τη σημασία που έχουν για τον καθένα μας γυναίκες με τόσα διαφορετικά μα και τόσα κοινά γνωρίσματα . </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ημέρα της μητέρας. Μια λέξη που ακολουθείται από πολλές ακόμα λέξεις και πολλά περισσότερα νοήματα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ημέρα της μητέρας. Μια Μητέρα και ένα παιδί. Ή μια μητέρα και πολλά παιδιά. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ημέρα της μητέρας. Ημέρα για μια ευχή. Κάθε μητρική αγκαλιά να είναι γεμάτη. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Για τώρα και για πάντα. Για κάθε στιγμή, για κάθε μέρα . </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">Ε.Ψ.<br /></div><br /> <p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-36475036919850317502022-04-09T23:37:00.000-07:002022-04-09T23:37:46.184-07:00Όταν ανθίζουν οι φράουλες!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9FPdpi9ce3-Y4bHKxhyphenhyphenqITH3TtpmTzyZr6muT1iP3bMZLkp0O7rYEW7BAxWx1fk4M8-G8441Vxw4W2cGuLgGq1oZaMV5lYg7sTE6A532rmDW7bsIM_OIdn8bBTXla0Vc4z8Fa-VuRKsw/s1600/20180704_090330.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1211" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9FPdpi9ce3-Y4bHKxhyphenhyphenqITH3TtpmTzyZr6muT1iP3bMZLkp0O7rYEW7BAxWx1fk4M8-G8441Vxw4W2cGuLgGq1oZaMV5lYg7sTE6A532rmDW7bsIM_OIdn8bBTXla0Vc4z8Fa-VuRKsw/s320/20180704_090330.jpg" width="242" /></a></div>
<br />
<br />
Όταν ανθίζουν οι φράουλες, <br />
ένας ήλιος ζεστός καλημερίζει το πρωινό<br />
και μυρωδιά καλοκαιριού σκορπάει στην πλάση.<br />
<br />
Ένας κόκκινος καρπός<br />
λάμπει στο φως της μέρας<br />
και φωνάζει σιωπηλά πως η ζωή κάνει τον κύκλο της.<br />
<br />
Ε.Ψ.</div>
Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-50304681455483008862022-03-31T23:35:00.004-07:002022-03-31T23:41:06.063-07:00Η Άνοιξη υποδέχεται τον Απρίλη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVG7rHEnp9XAxNdFE_gi8z1VNHT3cIj-5CINU7p_KxYhB8DPdcAHSc3_JcT-7iNBtjIhGldbC_BJV6VffmHLvOBRR7rLOFXUcDedjTeOGY3xiJhHEL7vqjUjBLZHZGDlDNAO3AE3MuNdM/s1600/IMG-9e28b3c74b1b52857be6f300e7a6f4ab-V.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVG7rHEnp9XAxNdFE_gi8z1VNHT3cIj-5CINU7p_KxYhB8DPdcAHSc3_JcT-7iNBtjIhGldbC_BJV6VffmHLvOBRR7rLOFXUcDedjTeOGY3xiJhHEL7vqjUjBLZHZGDlDNAO3AE3MuNdM/w480-h640/IMG-9e28b3c74b1b52857be6f300e7a6f4ab-V.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<i>Κι οι μέρες περνούν και η Άνοιξη γιορτάζει την κάθε μέρα!</i><br />
<i>Κι η φύση ζει τη δική της καθημερινότητα και προχωράει στους δικούς της ρυθμούς. </i><br />
<i>Πρώτη του Απρίλη! Νέος μήνας, νέες σκέψεις, νέες εικόνες, νέες συναντήσεις!</i></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Η Άνοιξη υποδέχεται τον Απρίλη και ανάμεσα στο πράσινο ένα κόκκινο ξεπροβάλλει. <br /></i></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Πασχαλίτσες. Αυτές οι ξέγνοιαστες μορφές ζωής, αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα που ομορφαίνουν την καθημερινότητα με την απλότητά τους. </i></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Ας πάρουμε παράδειγμα κι ας μη ξεχνάμε να βρίσκουμε νόημα και αξία στις πιο απλές στιγμές της ύπαρξής μας. </i><br />
<i>Καλό μήνα!</i><br />
<br />
<i> Ε.Ψ.</i><br />
<br />
Και μερικές παραδόσεις για την πασχαλίτσα, για να συνοδέψουν ευχάριστα τις σκέψεις μας:<br />
<i> </i><br />
<i> </i><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-size: small;"><span style="left: 167.992px; top: 867.397px; transform: scaleX(0.921892);">1.Η πασχαλίτσα είναι αγαπητή σε πολλούς τόπους.</span><span style="left: 541.199px; top: 867.397px; transform: scaleX(0.980644);">Πιστεύεται ότι</span><span style="left: 649.796px; top: 867.397px; transform: scaleX(0.964484);"> φέρνει γούρι και είναι </span><span style="left: 149.794px; top: 891.593px; transform: scaleX(0.935329);">από τα ελάχιστα έντομα που επιθυμεί κάποιος να κρατήσει στο χέρι του.</span><span style="left: 149.794px; top: 929px; transform: scaleX(0.885537);"> </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-size: small;"><span style="left: 149.794px; top: 929px; transform: scaleX(0.885537);">2. </span><span style="left: 167.992px; top: 929px; transform: scaleX(0.911671);">Στην Ελλάδα </span><span style="left: 413.798px; top: 929px; transform: scaleX(0.938849);">συνηθίζεται όταν βλέπει κανείς μια πασχαλίτσα να κ</span><span style="left: 807.797px; top: 929px; transform: scaleX(0.965758);">άνει </span><span style="left: 149.794px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.956201);">μια ευχή.</span><span style="left: 224.406px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.926537);">Άλλοτε πάλι η </span><span style="left: 333.408px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.918882);">πασχαλίτσα </span><span style="left: 426.806px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.988504);">θεωρείται</span><span style="left: 503.001px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.948032);"> σημάδι ότι μια ευχή </span><span style="left: 661.609px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.938598);">που έχει κάνει </span><span style="left: 773.591px; top: 953.196px; transform: scaleX(0.937359);">σύντομα </span><span style="left: 149.794px; top: 977.392px; transform: scaleX(0.933221);">θα εκπληρωθεί.</span><span style="left: 149.794px; top: 1014.8px; transform: scaleX(0.885537);"> </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-size: small;"><span style="left: 149.794px; top: 1014.8px; transform: scaleX(0.885537);">3. </span><span style="left: 167.992px; top: 1014.8px; transform: scaleX(0.923729);">Στην Άπω Ανατολή, πιστεύουν πως αν πιάσει κανείς μια πασχαλίτσα και μετά την </span><span style="left: 149.794px; top: 1039px; transform: scaleX(0.939505);">αφήσει ελεύθερη, αυτή θα πετάξει προς την αληθινή αγάπη του, μετα</span><span style="left: 702.402px; top: 1039px; transform: scaleX(0.941762);">φέροντας το </span><span style="left: 149.794px; top: 1063.19px; transform: scaleX(0.927996);">μήνυμά του. Ο αριθμός των κηλ</span><span style="left: 389.197px; top: 1063.19px; transform: scaleX(0.915973);">ίδων στην πλάτη της πασχαλίτσας</span><span style="left: 643.595px; top: 1063.19px; transform: scaleX(0.92832);"> θεωρείται πως </span><span style="left: 149.794px; top: 1087.2px; transform: scaleX(0.929321);">συμβολίζει τον αριθμό των μηνών που θα </span><span style="left: 467.802px; top: 1087.2px; transform: scaleX(0.914076);">περάσουν</span><span style="left: 543.591px; top: 1087.2px; transform: scaleX(0.917706);"> προκειμένου να πρα</span><span style="left: 701.592px; top: 1087.2px; transform: scaleX(0.956213);">γματοποιηθεί η </span><span style="left: 149.794px; top: 1111.4px; transform: scaleX(0.916677);">ευχή της αγάπης.</span></span></span></div>
Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-84775380010029185512022-01-23T00:32:00.002-08:002022-01-23T00:32:13.410-08:00Στιγμές από χρυσόσκονη<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEikQaRzSh80c5QpimiAfVZr87LdKYUdFX93jMMS2pKK-1A1Skb-ZIbGWaLljlcshqPzf3UIulQKzlX2gHR4UqwcCgmfLX1eSM-R5PQZMhHIVGjeyzsdOe-xlRhJGo3VsiC1_CMoBvce0mJtpE4Fh5rByv9O8_AQqKArRGHfkQ6_dw7Ctt4UGJs5P3lX=s1280" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEikQaRzSh80c5QpimiAfVZr87LdKYUdFX93jMMS2pKK-1A1Skb-ZIbGWaLljlcshqPzf3UIulQKzlX2gHR4UqwcCgmfLX1eSM-R5PQZMhHIVGjeyzsdOe-xlRhJGo3VsiC1_CMoBvce0mJtpE4Fh5rByv9O8_AQqKArRGHfkQ6_dw7Ctt4UGJs5P3lX=w400-h225" width="400" /></a></div><p><br /> </p><p>Υπάρχουν κάποιες μέρες που μοιάζουν να βγήκαν από το παρελθόν, λες και ήρθαν για να σε ταξιδέψουν στο χρόνο. Και τότε, σαν να μεταφέρεσαι σε μια αλλιώτικη πραγματικότητα, βλέπεις μπροστά σου πρόσωπα που μπορεί να μην υπάρχουν πια, ξαναζείς συναισθήματα που κρύβονταν στην καρδιά σου και έρχονται να φωλιάσουν στα μάτια για να βρουν καταφύγιο. </p><p>Κι ύστερα η στιγμή τελειώνει και συνειδητοποιείς ότι ήρθε μόνο για λίγο, για να σου θυμίσει κάτι που κάποτε ήταν αληθινό, μα ύστερα ο χρόνος ο ταξιδευτής πέρασε και το πήρε μαζί του στις βαριές αποσκευές του.</p><p>Μια ανάμνηση πασπαλισμένη από χρυσόσκονη, μια στιγμή που σαν φτερό πέταξε στον αέρα και χάθηκε στον απέραντο ορίζοντα του χρόνου. Και είναι αλήθεια τόσες οι στιγμές που μαζεύονται και ταξιδεύουν σε αυτήν την άυλη, αόρατη χρονομηχανή. Μια βόλτα σε ένα μέρος της νιότης, μια ξεχασμένη φωτογραφία, μια σειρά από κινούμενες εικόνες σε μια οθόνη, όλα μοιάζουν με μυρωδιές από το λουλούδι της θύμησης, ξυπνούν τη μνήμη και τη νοσταλγία. Για όσα υπήρξαν για λίγο μα μένουν για πάντα. Για πάντα σε μια ανάμνηση που αφήνει αποτυπώματα, καθώς αόρατα βήματα πατούν σε σκονισμένα μονοπάτια και φεύγουν για το άγνωστο.</p><p>Μα, ευτυχώς, υπάρχουν κάποιες μέρες που μοιάζουν να έρχονται από το παρελθόν. Λες και τις φέρνει η βροχή, ο αέρας, το χιόνι και έρχονται να βρουν ζεστασιά και θαλπωρή στις πιο αγνές γωνιές του μυαλού μας. Ευτυχώς υπάρχουν αυτές οι στιγμές. Που ξέρουν να έρχονται όποτε τις έχουμε ανάγκη.<br /></p><p> Ε.Ψ. <br /></p><p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-8607622240457763472022-01-13T05:46:00.005-08:002022-01-13T05:46:35.974-08:00Οι βροχερές μέρες<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiWqTATdNtp_2bdVxpldEun2EWmH8v9Xy3JUfJJ_W63DGsu9Usoc_aDSU4W1Xje-8wBQ39qGdVM9ndHDtNdLSzWkGbacEx3KgH3-jrrOYmWSkmf4a3RO__7Z2SkPObKViepePjPgVp5uhR5jXFY6N19eA7J-0WINAG5a5y8DQf3s2laGMffK-RjOV-u=s3861" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3861" data-original-width="2273" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiWqTATdNtp_2bdVxpldEun2EWmH8v9Xy3JUfJJ_W63DGsu9Usoc_aDSU4W1Xje-8wBQ39qGdVM9ndHDtNdLSzWkGbacEx3KgH3-jrrOYmWSkmf4a3RO__7Z2SkPObKViepePjPgVp5uhR5jXFY6N19eA7J-0WINAG5a5y8DQf3s2laGMffK-RjOV-u=s320" width="188" /></a></div><p><br /></p>Πολλοί αποκαλούν κακοκαιρία τις βροχερές μέρες. Κι αναρωτιούνται πότε "θα φτιάξει" ο καιρός, πότε θα σταματήσει η δυνατή βροχή και ο αέρας που συχνά τη συνοδεύει.<p></p><p>Μα είναι κι αλήθεια ότι πολλοί προτιμούν τις βροχερές ημέρες. Γιατί όλα αλλάζουν στη βροχή. Καθετί ξαναγεννιέται, καθώς λούζεται από το υγρό στοιχείο. Και είναι αλήθεια τόσο διαφορετικά τα χρώματα που αποκτούν όλα μετά τη βροχή. Λες και ξεπλύθηκε ό,τι θαμπό κι όλα στο βλέμμα αποκτούν μια αλλιώτικη, μοναδική καθαρότητα.</p><p>Έτσι έγινε και με τούτο το λουλούδι. Μα και μ' εκείνες τις τολμηρές γάτες πλάι του. </p><p>Άραγε τι να αναρωτιούνται αυτά τα πλάσματα τις βροχερές μέρες. Τι συναισθήματα να έχει για εκείνα κάθε σταγόνα της βροχής..... Να'ναι για κείνα τούτος ο ουρανός μια κακοκαιρία;</p><p>Ε.Ψ.</p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-23633389419468109602022-01-06T10:22:00.001-08:002022-01-06T10:24:00.883-08:00Λεβάντες<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi9nF-KlaTW2pBbhuqQ2acGZxDYfsX_aJRnb1KYmZyMiOdc0TnV2rqgUrfAa59CKWUaf9cWli39Rq5n819dx9sP1MFnHn4C3_Bw7p22Swb4BwmWINJ5BLj1adSjlO7HVYi6Ybz87K6nnr3k4rGexYQ7yhVWggrHsKbT-99mM_N1VFXh-wYn7gFOKCOG=s4016" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4016" data-original-width="3008" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi9nF-KlaTW2pBbhuqQ2acGZxDYfsX_aJRnb1KYmZyMiOdc0TnV2rqgUrfAa59CKWUaf9cWli39Rq5n819dx9sP1MFnHn4C3_Bw7p22Swb4BwmWINJ5BLj1adSjlO7HVYi6Ybz87K6nnr3k4rGexYQ7yhVWggrHsKbT-99mM_N1VFXh-wYn7gFOKCOG=s320" width="240" /></a></div><div><br /></div><div>Λεβάντες. Λες και κοιτούν ψηλά. Λες και περιμένουν να φωτογραφηθούν.</div><div>Λες και σταμάτησε ο χρόνος.</div><div><br /></div><div>Ε.Ψ.</div> <p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-84206170033138499082022-01-06T10:13:00.002-08:002022-01-06T10:13:12.813-08:00Φρούτα του χειμώνα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdnK1l90gLZp8L6JftHQ8Lf05H91LE7nr9NoHY8hu2yw3PLk6xrMqsUHLUuoZ15ECZGslWn0KgOsf7Zo7tCXkynpyKp3YgWr7VNqHBqSmPp0uYVKpnAMRD-1LsFJWxl-n9_Alv-eKHDv4/s640/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdnK1l90gLZp8L6JftHQ8Lf05H91LE7nr9NoHY8hu2yw3PLk6xrMqsUHLUuoZ15ECZGslWn0KgOsf7Zo7tCXkynpyKp3YgWr7VNqHBqSmPp0uYVKpnAMRD-1LsFJWxl-n9_Alv-eKHDv4/s320/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B9.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"> Μέσα στο κρύο, μέρες Δεκέμβρη</div><div style="text-align: justify;">μέσα στα δέντρα τα γυμνά,</div><div style="text-align: justify;">βλέπω μονάχη της να καμαρώνει</div><div style="text-align: justify;">μια φορτωμένη μανταρινιά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτό το άρωμα, αυτό το χρώμα</div><div style="text-align: justify;">αυτός ο πλούσιος καρπός,</div><div style="text-align: justify;">το φρούτο είναι του χειμώνα</div><div style="text-align: justify;">ένας κρυμμένος θησαυρός.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάθε διαβάτης, καθώς περνάει,</div><div style="text-align: justify;">μπροστά από του δέντρου το κλαδί,</div><div style="text-align: justify;">πώς να μπορέσει μη δοκιμάσει</div><div style="text-align: justify;">πώς να μπορέσει να αντισταθεί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ε.Ψ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-66371441838227904952021-12-31T01:26:00.003-08:002021-12-31T01:26:40.839-08:00Καλή χρονιά!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjMubqMWBgMtVHuAZRB8OhGjqOwRXTTHP3JZNw2d8I6ORxslaOb1SuAw0XRuhe0IoBsHf0sLp6J4EmUzkbx6w1Al6ahB0H7jb4Giw4SO3DttR_5PE4eEubvXVkqYIARduhAyaXmQCGGalcTJlrli9SW-PRPcjtHyF0M3RTUEdN3skzRWECenffsgN30=s900" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjMubqMWBgMtVHuAZRB8OhGjqOwRXTTHP3JZNw2d8I6ORxslaOb1SuAw0XRuhe0IoBsHf0sLp6J4EmUzkbx6w1Al6ahB0H7jb4Giw4SO3DttR_5PE4eEubvXVkqYIARduhAyaXmQCGGalcTJlrli9SW-PRPcjtHyF0M3RTUEdN3skzRWECenffsgN30=s320" width="256" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ας αφήσουμε τα παράθυρα </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;">με τις κουρτίνες τραβηγμένες,</div><div class="separator" style="clear: both;">να μπει το φως, </div><div class="separator" style="clear: both;">να λάμψει η ελπίδα</div><div class="separator" style="clear: both;">στις καρδιές που περιμένουν.</div><div class="separator" style="clear: both;">Μία νέα αρχή, </div><div class="separator" style="clear: both;">ένας νέος χρόνος έρχεται επισκέπτης</div><div class="separator" style="clear: both;">και μετρά αντίστροφα.</div><div class="separator" style="clear: both;">Ας φέρει μόνο χαμόγελα και φως,</div><div class="separator" style="clear: both;">ας ζεστάνει κάθε κρύα γωνιά</div><div class="separator" style="clear: both;">κι ας μας ταξιδέψει</div><div class="separator" style="clear: both;"> αψηφώντας τους ενάντιους ανέμους....</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ε.Ψ.</div></div><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-66805828425841415472021-12-11T00:52:00.001-08:002021-12-11T00:52:09.482-08:00Ένα ξύλο γεμάτο ζωή<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvduMLflIEgsJ8BhEqmLDicLMdfKBjecrgm7uB3HG9k-1IxoMzl5lvrR3dhrdhRv6JSpIpGHsI-N1xzoCQ7LggZDaFaZfuxcJsunC2CART88u17CwOgkv8RKPLaD6Yh9HsC-s4LbScxdc/s2048/IMG_20211210_145626.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1684" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvduMLflIEgsJ8BhEqmLDicLMdfKBjecrgm7uB3HG9k-1IxoMzl5lvrR3dhrdhRv6JSpIpGHsI-N1xzoCQ7LggZDaFaZfuxcJsunC2CART88u17CwOgkv8RKPLaD6Yh9HsC-s4LbScxdc/s320/IMG_20211210_145626.jpg" width="263" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ένα δέντρο γεμάτο ζωή! Εποχή λιομαζώματος και οι ελιές έχουν, φυσικά, την τιμητική τους. Δέντρα που αντέχουν στο χρόνο, έτοιμα να δώσουν τους καρπούς τους ως αντίδωρο στο μόχθο των ανθρώπων, οι οποίοι φτάνουν με όρεξη κάθε τέτοια εποχή να μαζέψουν τους γινομένους καρπούς. Πολλοί ή λιγοστοί μα πάντα καρποί ευλογημένοι να προσφέρουν το θησαυρό που κρύβουν μέσα τους!</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ένα μικρό κομμάτι αυτού του δέντρου, ένα ξύλο, βρέθηκε κομμένο μπροστά μου, γεμάτο από αυτό το συστατικό του αθάνατου, του ιερού, που κάθε δέντρο κουβαλά. Ένας κομμένος κορμός ελιάς που καταφέρνει, ακόμη και έτσι λειψός, να στέκεται αγέρωχος και να καμαρώνει για τα πράσινα φύλλα του.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ο λόγος για την ελιά. Για την ελιά που αυτήν την εποχή, αλλά και κάθε εποχή του χρόνου, βρίσκει τρόπους να έχει την τιμητική της.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ε.Ψ.</div><br /><p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-26582528592634899382021-10-29T00:07:00.004-07:002021-10-29T00:07:43.115-07:00"Λαχταριστές" στιγμές<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUMxYww90iZPFtzydIQlJm4BoJIMQtmteQdNyFg4eB3igwcW2OL9JuUREoKPNZx0nSlO1Q_-b6DBzpz8s9iwA1liRerhzGgnR4QZXVjOBTzBzUgpXzjkGV8EA2ppcmccAXLnbcXNyNgM/s800/ChildMemor_ful.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUMxYww90iZPFtzydIQlJm4BoJIMQtmteQdNyFg4eB3igwcW2OL9JuUREoKPNZx0nSlO1Q_-b6DBzpz8s9iwA1liRerhzGgnR4QZXVjOBTzBzUgpXzjkGV8EA2ppcmccAXLnbcXNyNgM/s320/ChildMemor_ful.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p>"Λαχταριστές" στιγμές. Στιγμές που λαχταρούμε να έρθουν ή να ξαναζήσουμε. Στιγμές που, σαν "μεζεδάκια", τροφοδοτούν το νου και τον γεμίζουν απόλαυση, ευτυχία, πληρότητα.</p><p> "Λαχταριστές" στιγμές. Στιγμές που δημιουργούν λαχταριστές, μοναδικές αναμνήσεις. Αναμνήσεις όπου λαχταρούμε να ανατρέχουμε στις όμορφες και δύσκολες στιγμές, αναμνήσεις που μας κρατούν δυνατά από το χέρι και μας οδηγούν σε κάθε μονοπάτι με σίγουρα και σταθερά βήματα.</p><p>Αλήθεια, πόσες τέτοιες στιγμές βρίσκουμε στην καθημερινότητά μας για να γεμίσουν τις αποσκευές των αναμνήσεών μας; </p><p>Ε.Ψ.</p><p><br /></p><p>Υ.Γ. Σκέψεις με αφορμή κάποιες παλιές φωτογραφίες.</p><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-54134103052326939172021-10-26T04:44:00.002-07:002021-10-26T04:44:14.060-07:00Μαχητές νικητές και ηττημένοι<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOJkj3DkrGmlFEoSsrgPPeCO7psC3WaP8leU99L5ZO1XcQ357rJk8MfEfJVSMoj0sATFe5ZmGYfUwDzuMpTzRnvio0-nBxyZ2IPgCvygkEFQzjxBuNpt7GP_e9F_mE7pksBNUp3il6tu8/s750/mark-twain-tharros-antistekesai-ipernikas-fovo.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="509" data-original-width="750" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOJkj3DkrGmlFEoSsrgPPeCO7psC3WaP8leU99L5ZO1XcQ357rJk8MfEfJVSMoj0sATFe5ZmGYfUwDzuMpTzRnvio0-nBxyZ2IPgCvygkEFQzjxBuNpt7GP_e9F_mE7pksBNUp3il6tu8/s320/mark-twain-tharros-antistekesai-ipernikas-fovo.jpg" width="320" /></a></div><br /> Στις συνεχείς και ποικίλες μάχες της ζωής, στους συνεχόμενους "αγώνες δρόμου" με το χρόνο να τρέχει και να μετράει ασταμάτητα, όλοι μας δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να βγούμε νικητές, σε κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη, με κάθε προσπάθεια και τρόπο.<div><br /></div><div>Κι είναι πολλές εκείνες οι φορές και όχι λίγοι εκείνοι που μάχονται, χωρίς περίσσεια δύναμη μα με περίσσιο θάρρος, σε μάχες με την ίδια τη ζωή, γεμάτοι από ελπίδα και δίψα για τη συνέχιση του αγώνα, για τη συνέχιση της προσπάθειας να κερδίσουν χρόνο. Όσο χρόνο μπορούν παραπάνω.<br /><p></p></div><div>Μαχητές της ζωής, νικητές ή ηττημένοι, όλοι μας αξίζουμε το κάθε βήμα, το κάθε παραπάνω λεπτό, που μπορεί να αλλάξει τα πάντα.</div><div><br /></div><div>Και το μόνο που μπορούμε να ευχόμαστε είναι να είναι δίκαιος ο αγώνας, καλή η διαδρομή και εμείς προετοιμασμένοι για όσα έρθουν.</div><div><br /></div><div>Καλό ταξίδι.</div><div><br /></div><div>Ε. Ψ.</div>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-36345234553898842232021-10-09T07:46:00.002-07:002021-10-09T07:49:33.492-07:00Ένα καινούριο αστέρι <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW9c-3Ayfmc9DQGVVHJMjD95Dy2jhEUMzo_DR0qupMFg-27k_u1W0Ay-u3_X-SkVI-Vw88il1oeUBgN3A9AtRSfW5arq_cGRqyKYntxGmE2CKmvy0dFQAaHNbfk_kA_NnHgMxFHuN2aAM/s626/milky-way-night-star-sky-stars-dark-background_172933-70.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="626" data-original-width="626" height="335" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW9c-3Ayfmc9DQGVVHJMjD95Dy2jhEUMzo_DR0qupMFg-27k_u1W0Ay-u3_X-SkVI-Vw88il1oeUBgN3A9AtRSfW5arq_cGRqyKYntxGmE2CKmvy0dFQAaHNbfk_kA_NnHgMxFHuN2aAM/w464-h335/milky-way-night-star-sky-stars-dark-background_172933-70.jpg" width="464" /></a><span style="text-align: left;"> </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Στα μάτια ενός παιδιού, ο ουρανός είναι κάτι μακρινό και μυστήριο, κάτι γοητευτικό και παραμυθένιο,</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">κάτι που κάθε παιδί έχει την ανάγκη να πλησιάσει και να εξηγήσει όπως μπορεί. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> Παρομοίως και ό,τι υπάρχει μέσα στον ουρανό, ο ήλιος και τα σύννεφα, το φεγγάρι και τα αστέρια δε χωρούν στα μάτια και θαμπώνουν το βλέμμα που αντικρύζει τον ουράνιο θόλο με δέος και περισυλλογή. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Και οι απόψεις ενός παιδιού για τον ουρανό, καθώς και οι εξηγήσεις και ερμηνείες που κάθε παιδί δίνει, μοιάζουν με ένα πέπλο από μετάξι, έτοιμο να ομορφύνει καθετί άσχημο, έτοιμο να απαλύνει κάθε πόνο.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Κι οι παραπάνω είναι μονάχα μερικές σκέψεις από εκείνες που ξεπηδούν, όταν ακούω ένα παιδί να εκφράζει τις σκέψεις του, όταν άκουσα τα παρακάτω λόγια από μια παιδική ψυχή, που μου έδωσε τη χαρά να "αγγίξω ένα αστέρι"... </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both;"><i>"Κάθε φορά που ένα παιδί έρχεται στον κόσμο, ένα αστέρι πέφτει στη γη.</i></div><div class="separator" style="clear: both;"><i>Αντίθετα, τα αστέρια επιστρέφουν στον ουρανό, όταν οι ζωές στη γη τελειώνουν".</i></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ε.Ψ.</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-60335414879128700422021-07-06T09:48:00.002-07:002021-07-06T09:48:23.461-07:00Ταξιδιώτες που ζητούν να ξαποστάσουν<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigy_fchhn1YvJVy43p113CfohcXMeBReHcXftscRVwrcuHn6VZ7LMa2WBWaaPI9GSv3IL2pQNliYOUMiPTOQQ4wgCRPXFp_RLzQ4tJrPgSqkikvJXSunAwT20Asb6DdTe0dK2gGsLcG4k/s2048/IMG_20210706_192426_224.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1188" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigy_fchhn1YvJVy43p113CfohcXMeBReHcXftscRVwrcuHn6VZ7LMa2WBWaaPI9GSv3IL2pQNliYOUMiPTOQQ4wgCRPXFp_RLzQ4tJrPgSqkikvJXSunAwT20Asb6DdTe0dK2gGsLcG4k/s320/IMG_20210706_192426_224.jpg" width="320" /></a></div><br />Καλοκαίρι σημαίνει ταξίδι. <p></p><p>Ταξίδι σε μέρη κοντινά ή μακρινά, με το νου ή με το σώμα. </p><p>Καλοκαίρι σημαίνει ταξίδι. </p><p>Με θάλασσα και αλμύρα, με ήλιο και άμμο, με καράβια που ταξιδεύουν με ανοιγμένα πανιά και σηκωμένες άγκυρες.</p><p>Καλοκαίρι σημαίνει ταξίδι.</p><p>Ταξίδι γεμάτο ταξιδιώτες που ζητούν να εξερευνήσουν νέους ή γνώριμους τόπους, να γεμίσουν αναμνήσεις τις αποσκευές του μυαλού και εικόνες το άλμπουμ της ψυχής τους.</p><p>Καλοκαίρι σημαίνει ταξίδι.</p><p>Για κάθε πλάσμα που επιθυμεί να ανοίξει φτερά, για κάθε νέα μέρα που ξημερώνει.</p><p>Καλοκαίρι σημαίνει ταξίδι.</p><p>Και όλοι εμείς μικροί ταξιδιώτες σε ένα μεγάλο ταξίδι που δεν έχει τέλος. Μόνο στάσεις για να ξαποσταίνουμε για λίγο.</p><p>Ε.Ψ.</p><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-89406671347289444312021-05-09T07:41:00.005-07:002021-05-09T07:44:41.875-07:00Μια γιορτή για κάθε μητέρα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzS2SSqZzSFjaSt-NecuOSH4YUJBowfhZuys7Q8S5OSBTRxg0AQz4yAXi52phUBShyWv0zid-vTCNSFZS2MsL6uOrAChlfK3431EtnbQtnYjzml98lvqBEBKuoThyphenhyphen3mfjmGj8nPVBhNIg/s2048/IMG_20210509_094159.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1236" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzS2SSqZzSFjaSt-NecuOSH4YUJBowfhZuys7Q8S5OSBTRxg0AQz4yAXi52phUBShyWv0zid-vTCNSFZS2MsL6uOrAChlfK3431EtnbQtnYjzml98lvqBEBKuoThyphenhyphen3mfjmGj8nPVBhNIg/s320/IMG_20210509_094159.jpg" /></a></div><p><br /></p>Μία Κυριακή του Μάη, μία γιορτή για κάθε μητέρα, μία αφορμή για να εκφραστούν τα πιο μοναδικά συναισθήματα. <p></p><p>Συναισθήματα που εκδηλώνουν κυρίως τα παιδιά προς τις μητέρες τους, μιας και οι μητέρες συνήθως βρίσκουν καθημερινά αφορμές να εκφράσουν την αγάπη και τη φροντίδα τους στα παιδιά τους. </p><p>Είναι τυχερή η μητέρα που μία τέτοια μέρα, με μία αυτοσχέδια ή αγοραστή ανθοδέσμη, με ένα λουλούδι κομμένο από μία αυλή ή ένα αγρό, με μία αγκαλιά και ένα φιλί λαμβάνει τα πιο τρυφερά μηνύματα μέσα από τα λογής λογής πολύχρωμα, φρεσκοκομμένα λουλούδια, μέσα από τα ξεχωριστά λόγια και τις ευχές για χρόνια πολλά που τη συνοδεύουν.</p><p>Ο καθένας μας νιώθει τυχερός όταν έχει μία μητέρα, ο καθένας μας την αναζητά στα διάφορα στάδια της ζωής, ο καθένας μας έχει κάτι ξεχωριστό να αφηγηθεί για τη μάνα, τη μητέρα, τη μαμά του. </p><p>Σήμερα, αφορμή για αυτές τις σκέψεις που μοιράζομαι, είναι, εκτός από την ίδια τη γιορτή, ένα κλαδί από τρία ολάνθιστα κόκκινα τριαντάφυλλα που έλαβα αναπάντεχα και με μεγάλη χαρά από μία φίλη. Η κίνηση αυτή, μαζί με το γεμάτο ειλικρίνεια χαμογελαστό "χρόνια πολλά" ήταν ένα ξεχωριστό δώρο για μένα, που επιμένω και εξακολουθώ να διακρίνω τις όμορφες, συχνά ρομαντικές, λεπτομέρειες της καθημερινότητας και να τις επισημαίνω ως κάτι ξεχωριστό που χρειάζεται η ζωή μας.</p><p>Μάλιστα, καθώς τα λουλούδια προσφέρθηκαν από μία φίλη που έχει χάσει τη μαμά της και που η ίδια δεν έχει ακούσει ποτέ τη λέξη μαμά από κάποιο δικό της παιδί, η αξία αυτής της χειρονομίας είναι ανεκτίμητη και όσες λέξεις και να γράψω δε θα είναι αρκετές για να την περιγράψουν.</p><p>Όμως, τελικά μία άλλη, μικρή ψυχούλα φρόντισε, λίγες στιγμές αργότερα, να ανταποδώσει για μένα αυτήν την τόσο όμορφη κίνηση της φίλης μου, με μία άλλη, ιδιαίτερη πράξη. Τελειώνοντας τη σημερινή οικογενειακή εκδρομή μας στην εξοχή, η κόρη μου πλησίασε τη φίλη μου και της έδωσε ένα από τα αγριολούλουδα που είχε μαζέψει κατά τη βόλτα μας με τα μικρά της χεράκια. </p><p>Το χαμόγελο που ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της φίλης μου δε θα μπορούσε να το αποτυπώσει κανένας φωτογραφικός φακός, κανένας πίνακας ζωγραφικής. Θα μπορέσει να μείνει, όμως, χαραγμένο στη μνήμη μου για πάντα, να μου θυμίζει τη φετινή γιορτή της μητέρας.</p><p>Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες που είναι αλλά και συμπεριφέρονται ως μητέρες.</p><p>Ε.Ψ.</p><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-1619118972880541282021-05-01T05:29:00.001-07:002021-05-01T05:33:34.696-07:00Μια αλλιώτικη Πρωτομαγιά<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFI0rID0ZriWCXKnZsEjLXxXetWUu7HeMNu_GCWIH5AVCS7Re0eEWHweOY37cfhUFWPCObf2cB3SGfW-Q6RbcHT39HlnB25W-FPHJGNJbt0u8SyYVzbtzzxSYuIjB41nSEwVhrF_QnXcM/s831/IMG_20210501_153143.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="612" data-original-width="831" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFI0rID0ZriWCXKnZsEjLXxXetWUu7HeMNu_GCWIH5AVCS7Re0eEWHweOY37cfhUFWPCObf2cB3SGfW-Q6RbcHT39HlnB25W-FPHJGNJbt0u8SyYVzbtzzxSYuIjB41nSEwVhrF_QnXcM/s320/IMG_20210501_153143.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p>Η σημερινή Πρωτομαγιά είναι αλλιώτικη για πολλούς λόγους. Φιλοξενεί στην αγκαλιά της το Μ. Σάββατο και την Ανάσταση, το μήνυμα ελπίδας και το Φως, ένα αλλιώτικο φως που καταφέρνει να διώχνει κάθε σκοτάδι μακριά, να γεμίζει κάθε ψυχή με ελπίδα.</p><p>Σήμερα όμως είναι και μια αλλιώτικη μέρα για έναν προσωπικό λόγο, καθώς αποχαιρετάμε, από μακριά λόγω των συνθηκών, μια ζωή που ολοκλήρωσε τον κύκλο της αυτές τις ημέρες. Και είναι, πράγματι, κάθε άλλο παρά σύμπτωση πιστεύω, όταν μία ψυχή επιλέγει να φύγει τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας...</p><p>Καλό ταξίδι, θεία Μαρία. Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη, φέρνοντας στο νου όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές, όπου πάντα είχες να προσφέρεις...</p><p>Καλή Ανάσταση!</p><p>Ε.Ψ.</p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-48575485999952815542021-03-28T12:50:00.004-07:002021-03-28T12:53:26.273-07:00Ένα λιβάδι μαργαρίτες<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7BMbOj2IYvXWAB6dyhDQpdudf_ZW5orzBRwfYQMTAko6uARbbkInfwZpzel3wwOKiFw0vwPbuoN8STzHcue1A9vOlOPCAqic7lO9kunAWh2AJoyigreNcIZDzEnmHlD_zNnNFwp-ln-A/s2048/IMG_20210328_222128.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1534" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7BMbOj2IYvXWAB6dyhDQpdudf_ZW5orzBRwfYQMTAko6uARbbkInfwZpzel3wwOKiFw0vwPbuoN8STzHcue1A9vOlOPCAqic7lO9kunAWh2AJoyigreNcIZDzEnmHlD_zNnNFwp-ln-A/s320/IMG_20210328_222128.jpg" /></a></div><p>Αλλαγή ώρας, αλλαγή καιρού και σίγουρη αλλαγή διάθεσης!</p><p>Η Άνοιξη έχει σιμώσει πλέον στο παράθυρό μας και βρίσκεται έτοιμη να μας υποδεχτεί μόλις βγούμε από την πόρτα, καθώς κάνουμε τα πρώτα μας βήματα, συντροφιά με τις αγουροξυπνημένες ακτίνες του ήλιου. </p><p>Έχοντας στρώσει ένα καταπράσινο χαλί, σπαρμένο με σκόρπιες, κίτρινες πινελιές, που ξεχωρίζουν από μακριά και τραβούν πάνω τους τα βλέμματα, η Άνοιξη μάς φωνάζει να απολαύσουμε το άνθισμα των λουλουδιών και το μπλε του ουρανού, που ντύθηκε με τα καινούργια του, φρεσκοπλυμένα χρώματα.</p><p>Και είναι απόλαυση, πράγματι,να παρατηρείς γύρω σου και να συνδυάζεις όλες σου τις αισθήσεις, καθώς τα βλέμματα σμίγουν με τον ήχο από το γέλιο των παιδιών και με τις ευωδιές της ανθισμένης φύσης, με το άγγιγμα του ήλιου και τη γεύση της αλμυρής θάλασσας που σε προετοιμάζει για το καλοκαίρι. </p><p>Τόσες σκέψεις ξεπετάγονται μέσα σε μία στιγμή, όπως ξεπετάγονται οι ανθισμένες μαργαρίτες μέσα στο καταπράσινο λιβάδι. </p><p>Και είναι τόσες οι σκέψεις πουέρχονται στο νου, κοιτώντας ένα λιβάδι μαργαρίτες! </p><p>Ε.Ψ.</p><p><br /></p> <p></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1599695595501235448.post-50599568101184708172021-03-08T07:25:00.003-08:002021-06-01T00:12:04.425-07:00Ημέρα της γυναίκας<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8omYDaDU6adwRaNPJc7EnKvOaDmfe7uZxfMS_fPv0YXici3cfrpQ7rH1IhZ8NZYWlmqHgDKOu96oYFhQjkj8rhUKAGQ4SJ9J7lQk906SLyz5KvD8HxpdRs5KiCLNInU-dCufcS_8qRdY/s860/SAVE_20210308_171041.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="573" data-original-width="860" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8omYDaDU6adwRaNPJc7EnKvOaDmfe7uZxfMS_fPv0YXici3cfrpQ7rH1IhZ8NZYWlmqHgDKOu96oYFhQjkj8rhUKAGQ4SJ9J7lQk906SLyz5KvD8HxpdRs5KiCLNInU-dCufcS_8qRdY/s320/SAVE_20210308_171041.jpg" width="320" /></a></div><br />Κάθε Παγκόσμια Ημέρα είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε και να στείλουμε ευχές σε σημαντικά πρόσωπα της ζωής μας, μια αφορμή να εκφράσουμε όσα νιώθουμε με μια ευγενική χειρονομία και ζεστά χαμόγελα.<p></p><p>Σήμερα την τιμητική τους έχουν οι γυναίκες λοιπόν, γυναίκες που σημαδεύουν και ξεχωρίζουν με τον δικό τους τρόπο καθημερινά.</p><p>Κι είναι πράγματι όμορφο να δέχεσαι ευχές από τα αγαπημένα σου πρόσωπα αυτήν τη μέρα, μα είναι αλήθεια και πολύ συγκινητικό να ανταλλάσσεις ευχές με όλο τον κόσμο, που αν και μακριά, αν και με μάσκες και κρυμμένα πρόσωπα, ξέρεις ότι σου εύχεται χαμογελαστά και εσύ ανταποδίδεις το χαμόγελο!</p><p>Χρόνια μας πολλά ! </p><p>Γεμάτα χρώματα και αρώματα! </p><p>Ε.Ψ.</p><p><br /></p>Exomiaskepsihttp://www.blogger.com/profile/18228324174548328770noreply@blogger.com0