Όταν επισκέπτεσαι έναν τόπο γνωρίζεις τις γεύσεις, τις μυρωδιές, την αύρα, τους ανθρώπους του. Και, φεύγοντας, παίρνεις μαζί σου όλα εκείνα τα στοιχεία που πλέον συνθέτουν για σένα αυτόν τον τόπο. Και στο εξής, η κάθε σου ανάμνηση από αυτόν περιέχει ένα σύνολο μοναδικών νοημάτων, στους διαδρόμους του μυαλού, που τα ίχνη τους στη μνήμη δεν μπορούν να σβηστούν, όσα χρόνια και αν περάσουν.
Και φτάνει κάποια στιγμή ένα δέμα, ένα μικρό κουτί με λουκούμια, που στο άνοιγμά του αναδύονται τόσα αρώματα και ξεχειλίζουν τόσες αναμνήσεις από έναν τόπο μακρινό και κοντινό συνάμα, που σε καλεί με τον τρόπο του να τον επισκεφτείς ξανά.
Σαν ένα τραγούδι που θες να ξανακούσεις...
Σαν ένα φαγητό που θέλεις να ξαναγευτείς...
Σαν μια συνάντηση που επιθυμείς να επαναληφθεί,
για να αισθανθείς ξανά τον παλμό που έχει στην καρδιά σου...
Ε.Ψ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου