Εκεί που καθρεφτίζεται ο ουρανός και το κύμα γεννιέται,
ένα ξωκκλήσι ντυμένο στα λευκά
στέκεται μοναχό και αγναντεύει τη στεριά
γεμάτο προσμονή.
Κι είναι λες και συναγωνίζεται το χρώμα του ουρανού,
με εκείνο το μπλε της θάλασσας,
ποιο θα πρωτοκλείσει το λευκό στην αγκαλιά του.
Και είναι τόσο αρμονικά όλα δεμένα μεταξύ τους.
Το μπλε και το λευκό, η θάλασσα και ο ουρανός, τα κύματα κι οι βράχοι, ο τόπος και το ξωκκλήσι, οι σκέψεις που γεννιούνται μαζί με τα κύματα...
Ε. Ψ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου