Η ζωή είναι ωραία...

 

Υπάρχουν στιγμές που χρειάζεται να μεταδώσεις σκέψεις, συναισθήματα, γνώσεις, αξίες. Ένα εγχείρημα εκ των πραγμάτων δύσκολο, πόσο μάλλον όταν προστίθεται, αφενός, ο διαθέσιμος χρόνος που είναι περιορισμένος και, αφετέρου, η νέα γενιά, την οποία ναι μεν έχεις στόχο να αφυπνίσεις με τα παραπάνω, αλλά δεν είναι συνηθισμένη ούτε διαθέσιμη να σου αφιερώσει χρόνο, αφού εξ αρχής αντιμετωπίζει αρνητικά ό,τι διαφορετικό της προσφέρεις. 

    Ωστόσο, μια τέτοια απόπειρα, να μεταδώσουμε γνώσεις, φωτίζοντας ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μέσα από ένα μήνυμα ανθρωπιάς και συμπόνιας, επιχειρήσαμε σήμερα και ομολογώ πως το τόσο αναπάντεχα θετικό αποτέλεσμα θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου να με γεμίζει με ελπίδα και ικανοποίηση, καθώς, όσο κι αν φαίνεται ακατόρθωτο κι ανέφικτο τις περισσότερες φορές, η νέα γενιά μας υπενθυμίζει ότι εξακολουθούν να έχουν αξία οι στόχοι και οι κόποι μας. 

    Ας μοιάζει δύσβατο και ανηφορικό το μονοπάτι. Τα βλέμματα, τα χαμόγελα και τα δάκρυα, οι προβληματισμοί, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, όταν μοιράζονται, πλημμυρίζουν την ύπαρξή μας και προσδίδουν νόημα στην τόσο απλή μα αληθινά ξεχωριστή φράση... Η ζωή είναι ωραία...

Για τον ένα, για τους λίγους, για τους πολλλούς, για όλους. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε και να εκτιμήσουμε ό,τι μας προσφέρεται σε αυτές τις στιγμές της ζωής, που συνθέτουν μοναδικές σκηνές όμοιες με εκείνες μιας ταινίας που κάνει μόνο πρεμιέρα...

Ε.Ψ.